ELİF'İN GÜNLÜĞÜ...

Bugün ELİF' in günlük neler yapıp,neler yediğinden bahsetmek istedim.Bu aralar iştahımız yerinde,gerçi iştahı günü gününe uymuyor.Neyse her sabah 05:00 sıralarında bir ağlamayla uyanıp yatağımıza yanımıza aldığımız an susup tekrar uyuyan bir zilli kıza sahibiz.Kesinlikle yatağa yanına alınmasına karşı olan ben şimdi uykunun o güzelliğinden ayılmamak için mecburen yanıma alıp onun o eşsiz güzel bebiş kokusuyla tekrar uykuya dalmak ayrı bir tad veriyor.Sonra sabah 7 ye kadar ta ki ben yataktan kalkasıya kadar kocişimle ve bebişimle beraber uyuyorum.Saat 07:15 annem geliyor devir-teslim gerçekleştikten sonra ben ve kociş hazırlanıp doğru işe :((( neyse kızımız kahvaltıya başlıyor.5-6 bebe bisküvisi,labne peynir,pekmez,1 çay kaşığı zeytinyağı,2 günde bir yumurta sarısı(bazen cevizde koyuyoruz)keçi sütü veya suyla bisküvileri ıslatıp kahvaltısını afiyetle bir güzel yiyor miniğim benim.saat 09:30-10:00 civarıda 45 dakika uykumuz var,bir şekerleme yapııp,saat 11:30 gibi yani kahvaltıdan 4 saat sonra yarım muz,yarım armut,kivi,elma artık o gün sıra hangi ikili grubtaysa cam rendeden geçirip onlarıda binbir oyunla yediriyoruz.saat 15:00 civarında çorba olarak menüde ne varsa(her nekadar tarhana ve sebze çorbalarından hoşlanmasada) mercimekti, tavuk çorbasıydı yedirmeye çalışıyoruz.Sonra 1,5 saate yakın mutlaka uyuyoruz yoksa bize çok eziyet ediyor.Saat 18:00 pirinçunu-muhallebi yediriyoruz.O sırada bizim eve gelmek üzere olduğumuzu anlıyormu seziyormu artık bilemem başlıyoruz mızıklanmaya huzursuzluklara.eşimle ben içeri girer girmez elif oda oda gezintiye başlıyor,1 dakika oturtmuyor bizi.Şımarık kız bütün nazı kaprisi bize vallahii.Annem kızım gündüz vallahi hiç böyle yapmıyor,siz alıştırıyorsunuz deyip söylensede biz kıyamıyoruz kuzuya.Bandajla zaten hareketleri kısıtlandı bütün gün hava şartlarından dışarı balkona bile çıkamayınca sıkılıyordur.Ne bileyim oturup oyuncaklarıyla oynamayıda bilmiyor,daha doğrusu bandajlardan oturamıyor bile.Ne yapalım kıyamadığımız için gezdiriyoruz.Neyse yemekti,bulaşıktı,toparlanmaktı vs... derken bir bakmışız saat 21:00 olmuş.Yine günlük keçi sütünden mayalanmış olan yoğurdumuzu yemeden uyumuyoruz.Çok şükür yoğurdu çok seviyor oyunsuz yiyor vallahi.Sonra pijamalarımızı giyip doğru uykuya dalıp günümüzü tamamlıyoruz.Herzaman şükrediyoruz gece uykusunun yerini hiçbir şey tutmuyor.Kızımızda bu konuda bize hiç zorluk çıkarmadı.inş bundan sonrada böyle gece uykularını deliksiz uyuyarak devam eder.Bu arada akşam olunca battaniyede sallanarak uyuyoruz,malum yine nazı bize geçiyor.Normalde gündüzleri annem beşiğinde uyutuyor.Neyse biz onun herşeyine razıyız yeter ki iyi olsun sağlıklı bir şekilde büyümesine devam etsin....Tüm uykularımız bebişlerimizin olsun :)))

öyle bir geçer zamanki :)))

Tüm blog dostlarıma öncelikle koskocaman merhaba diyor ve çok uzun bir ara verdiğim için de özür diliyorum. Bu kız hepten bizi unuttu gitti diye zannetmeyin...Ara ara bloğumu ziyaret ederek sizlerden kopmamaya gayret gösterdim.Her ne kadar yorum yapmamış bloğumda birşeyler paylaşmamış olsamda yinede takipteydim...
Zaman o kadar hızlı geçiyorki ben bile anlamıyorum.Çok hızlı bir şekilde az ve öz olarak bahsedeyim.47 günlükken işe başladım.Geniş çalışma saatleri içerisinde işe gidip gelmelerim başlamıştı.Zor oldu ama çalışmam gerekiyordu.Neyse bu arada küvezden çıktığı gün chek-up yaptırdığımızda böbrekte up darlık sorunuyla karşılaştık.İlk işimiz İstanbul'dan nefroloji üzerine prof.dr.Lale Sever'den randevu almak oldu.1 eylül günü gittik ve inanılmaz müthiş bir insanla karşılaştık.Kendilerine her konuda minnettarız....Aylık rutin kontrollerle takip etmeye başladık ki 6.ayımızda bu sorunu ilaç tedavisi görmeden kendi kendine aştı kızımız.Daha sonra üzerine kalça çıkıklığıyla karşılaştık.Halen devam etmekte olan palvik bandajla tedaviye başladık.Onun içinde Bakırköy'de ortopedi dr.Gazi zorer'e gidiyoruz.işinde oldukça başarılı uzman birisi.29 ocakta bir kontrolümüz daha var.Her seferinde bir umutla gidiyoruz, acaba bu sefer çıkarıp kızımızı özgürce yere bırakabilecekmiyiz diye düşünmeden de edemiyoruz.İlk başlarda özellikle ilk 3 günü inanılmaz zor geçirdik.Hareketlerinin kısıtlanmış olması çok sıkıntı yarattı bize.Tek güzel yanı taşıması çok rahat oluyor.Bandaj sırtından geçtiği için yatırması ve kaldırması çok rahat oluyor.
Kızım Elif şuanda 7 aylık.Motor gelişimini 1,5 ay geriden takip ediyoruz.1 yaşına kadar böyle devam edicez sanırım..Erken çalışmaya başlamamla 3,5 aylıkken maalesef kızım emmeyi bıraktı.Ek gıdalarla aramız şimdlik iyi.Gayet düzenli şekilde beslemeye gayret gösteriyoruz.Gerçi yanlış oldu annem gayret gösteriyor demeliydim.Sabah 07:00 akşam 20:00 arası hafta sonuda bitmeyen mesaisiyle kuzumu büyütmeye çalışıyor.Annemin hakkını nasıl öderim bilemiyorum. Annelik çok zor;bunu anne olunca çok iyi anladım.ALLAH'ım kimseye anne,baba,kardeş ve evlat acısı yaşatmasın.
Neyse ki halimize her zaman şükrediyorum.Her ne kadar kızım erken dünyaya gelip ilk haftasını küvezde geçirip,küvezden çıktığı gün böbrekteki up darlığı sonunu öğrenmemizle birlikte arkasından sağlık sorunlarımızın kalça çıkıklığıyla devam etmesi her ne kadar canımızı acıtsada yinede rabbime binlerce kez şükürler olsun...İnsan o kadar çok problemlerle dolu insanlarla karşılaşıyorki haline şükrediyor.Erken teshisle ameliyat olmadan tedavi olabiliyoruz.Bunlar hep beni rahatlatan faktörler.herkese bol sağlıklı günler diliyorum.en kısa zamanda resimlerimizi de yayınlamayı atlamıcam.Özlem dolu dönüşte çok zor oluyormuş.
Hepinize bol sağlıklı günler diliyorum.Sağlıcakla kalın :)

Kilo kontrolü

Kilo kontrollerini de yazmalıyım diye düşünüyorum.
19 haziran doğum kilosu:2.800 kg.
25 haziran hastaneden çıkış kilosu:2.490 kg.
28 haziran (10 günlük):2.380 kg.
2 temmuz (PRE aptamil takviyesi yapıldı): 2.560 kg.
9 temmuz kilo kontrolü:3.040 kg.
22 temmuz kilo kontrolü:3.550 kg.
27 temmuz kilo kontrolü:3.950 kg.
10 ağustos kilo kontrolü:4.530 kg.

BİR GECE ANSIZIN GELDİ:))

MERHAABA BLOG DOSTLARIM;
Yaklaşık 1 aydır giremedim.ilk defa bugün bakma fırsatım oldu.Bu arada Emine'nin mesajını alır almaz önce ona yazdım arkasından da hemen bir kayıt yapayım dedim.
19 haziran gecesi suyumun gelmesiyle kendimizi hastanede bulduk ve sezeryan doğumla birlikte ansızın gece saat 03:45'te 2.800 kg olarak kızım gözlerini yaşama açtı.Hoşgeldi sefalar getirdi ancak 5 hafta erken geldiği için solunum problemiyle karşılaştık ve oksijen verilmesi için 1 hafta küvezde kaldı.1 hafta sonnunda artık evimizdeydik.Benim kızım azimliydi inatla hayata tutundu ilk 4 gün ne görebildim, ne dokunabildim, nede sesini duyabildim.Korku ve endişe dolu bekledik ona dokunabilmeyi.ilk karşılaşmamda inanılmaz duygu yüklüydüm camda babası,annanesi,dedesi ve teyzeleri onu görebilmek için bekliyorlardı.Ben ise 4 gün sonunda ilk defa kızıma dokunabilecektim.Beni yeni doğan bakım ünitesine içeriye aldılar.Diğerleri içinde perdeleri açıp camdan görmelerini sağladılar.Tabi bu arada hepimizin gözlerinden yaşlar süzülüyor ne de olsa ilk torun ilk yeğen ve herşeyin ilkiydi.Canım kızım benim hoşgeldin,senin iyi olmanı bekliyoruz dedim.Kızım için yine onun başucunda dualar ettim.Önce Allah'a sonra yeni doğan hemşiremize size emanet deyip çıktım.Doyamamıştım kızıma ama buna da şükür dedim...1 hafta sonunda küvezden çıktı ve bizi normal odaya aldılar.1 gece daha gözetim altında kalmanız gerek dediler ve kızımla ilk gecemizi geçirdik.Herşey kontrol altındaydı,saat başı gözlemleyip notlarını aldılar.Doktorlarımız hemşirelerimiz inanılmaz ilgili,her konuda yardımcı ve iyilerdi ki son derece hepsinden memnun kaldık.Ve mutlu son....Sabah hastaneden çıkış işlemlerimiz yapıldı ve artık evimizde olacaktık.Hastaneden çıkarken 2.800 kg. doğan kızım 2.490 olarak evimize döndük.Doktoru hafta sonunu evde geçirin ve pazartesi tekrar bir bakalım kilosuna dedi.Pazartesi bakıldığında 2.380 e düşmüştü.Ben tabi haliyle panik oldum.Besleyemedik tabiki...Bir hafta boyunca biberona alıştığı için emmiyordu.Bizde bir türlü ne yapacağımızı bilemedik.Sütü sağıp biberonla vermeye başladık.Bu arada yavaş yavaş emmeye başladı kızım...
Benim kız uyanmaya çalışıyor.Buarada ilk 20 gün inanılmaz uyuyordu 2 saatte bir beslenmesini yapmamız gerektiği için uyandırmak için uğraşıyorduk.Bir kaç gündür acıktığında kendisi uyanabiliyor artık.Çok gelişme var yani.
Neyse bugünlük bu kadar olsun.Fırsat buldukça yazmaya ve sizleri haberdar etmeye çalışacağım.İnşallah güzel haberler vereceğim sizlere...

İçimde büyüttüm seni...

canım kızım benim... O kadar çok hevesli, meraklı,sevinç içerisinde seni bekliyoruz ki anlatamam. 15 günde bir doktora gitmeyi iple çekiyorum.Zaman zaman evimizde bir ultrason olsada seni her zaman görebilsek diye bile düşünüyorum:)) Dün yine doktordaydık ALLAH' a şükür 10 günde çok iyi bakmışım sana.İÇİMDE BÜYÜTTÜM SENİ... şuan 31+1 günlüksün kilon 1,943 gr. , boyun 41 cm geldi. bende şuana kadar toplam 12 kilo almış bulunuyorum.Kilo alması okadar kolay ki 10 gün içerisinde doktorun tüm söylediklerine uyduğum için 3 kilo almışım:))) Bu sefer ki doktor kontrolümüz de herşey pozitifti.En erken 8 temmuz en geç 20 temmuzda kavuşucaz sana canım kızım.
Bu arada artık alyansımı takamamaya başladım gün içerisinde birkaç saat takıyorum daha sonra sıkmaya başlıyor ve kaldırma zamanımın gelmiş olduğunu düşünüyorum.
Canım,bitanecik kuzum benim... Uğur böceğimizsin bizim.... Bir an önce sağ selamet sana kavuşmak istiyoruz artık.

zehra bebek hoşgeldin...

öncelikle kızıma kuzen geldi,hoşgeldi,sefalar getirdi:)))
22 mayıs günü kızımızın Milas 'tan babaannesi ve dedesi geldi. Akşam görümcemlerde bize yemeğe geldiler.Hep beraber yemek yedik,hoş muhabbbet,bolbol hasret giderdik.O sırada masadan kalktığımız andan itibaren başladı bütün doğum serüvenimiz:))
Neyse hemen doktorumuzu aradık ve hastahaneye yönlendirildik.5 kişilik bir komite oluşup hemen yola koyuldular.O sırada annem ,babam ve ablam dünürlerine hoşgeldinize geliyorlardı ki kapıda telaş içinde karşılandılar. Neyse bizler oturup güzel haberlerini bekliyorduk ki bu arada benim tansiyon 14-9 yine tavan yapmak üzere:))) O sırada bir telefon hemen ümit ve baban gelsin sezeryanla alıyorlar:(( aaa biz şok herşey normal giderken normal doğum için gidilmişken alel acele nedir bu sezeryan???? Tabi ben ailemle evde kaldım malum stresle ikisinin bir anda olmasını engellemek amacıyla...Eşim Saat 22:45 bebek odaya geldi herşey yolunda diye arayıverdi.45 dakika içinde herşey bir anda olup bitmişti.9 aylık uzun yolculuktan sonra zehra bebek hoşgeldi sefa getirdi. Ben tabiki duramıyorum babama yalvar yakar hastaneye taşındık. Biz hastaneye vardık, 2-3 dakika sonra Müzeyyen abla ameliyathaneden çıktı.Ağrılar,sancılar,baygınlık,halsizlik,stres herşey bir yana zehra bebek o kadar tatlı ve masum uyuyordu ki ve ben O kadar duygulandım ki gözlerimden yaşlar süzülüverdi.
Neyse ki herşeye rağmen sağ selamet kurtuldular ya buna şükretmek lazım.ALLAH'ım nerede varsa herkesin yardımcısı olsun.Zehra'mızı Allah analı babalı büyütüp, sağlıklı nice uzun yıllar diliyorum.

30+2....

Annanemizin kendi elleriyle hazırlamış olduğu beşiğimiz...

Annanemizin kendi hazırlamış olduğu kızımızın kıyafetleri....

Veee annanemizin kızımıza aldığı ilk oyuncakları...

KOSKOCAMAN MERHABA...
Tam bir ay olmuş birşeyler paylaşmayalı.Bu bir ay içerisinde kontrollerimiz sıklaştı her hafta artık doktordayız.Yüksek tansiyon sorunumuz çıktı,büyük 14 küçük 9 ' a çıkıyordu.Sevgili Doktorumuz bizim için yüksek tansiyon riskli oluyor deyip bizi korkutmaz mı? Siz herşeye rağmen hazırlıklı olun dedi.Bizi sardı bir telaş.Tuzu komple kestik, bu aralar iyi gidiyor bakalım.Bir dahada 14-9 'u aşmadık.
Geçen hafta 29+4 günlükken doktora gittiğimizde kızımız 1.480 gr. geldi.Amniyos sıvı miktarımız normal,gelişimi normal ama ben 1,5 kilo vermişim.Beslenmene dikkat et ki bebeğin gelişimi yavaşlamasın dedi.Ara ara yüksek tansiyon sorunu yaşadığımız için ilaç tedavisine başlatamıyor, her hafta kontrol altında olucaksın ve de herşeye hazırlıklı olucaz dedi.Daha önce yaşamış olduğumuz kötü olaydan sonra (geçen yıl bebeğimizi kaybettiğimiz için) Şenay hn. bu sefer temkinli gitmeliyiz dedi.
Buğün tam 30 haftalık 2 günlük oldukk.Zaman su gibi akıp geçiyor hiç anlamıyorum.Çalışan insan olunca hiçbir şeyin farkında değilim. Bu arada fazla ağırlaşmadan hemde çalışanlardan olduğum için kızımızın eşyalarını tek tek yıkayıp,ütüleyip hazır ettim.Şimdilik kızımıza oda düşünmüyoruz.Kızımızın annanesi altı pembe satenden,üstü beyaz tülden oluşan çok şık bir beşik hazırladı. Benim doğum günümün olduğu gün dedesi ve ESRA teyzesi taşıyıp getirmişler.Yine düşünceli annanemiz düğünümüzde çalan aşkımla ilk dansımıza ait olan şarkıyı (nereden hatırlayıp yine bulduysa )söyleyen bir bebek almış.İnanılmaz duygulanmıştım.Şimdiye kadar aldığım en güzel hediyelerimden birtanesiydi.Şimdilik caf caflı beşiğimiz yatak odamızda yerini aldı. Daha sonra oturma odasında olucak ve onun yerini yine bizden daha hevesli ve daha heyecanlı olan annanesinin aldığı karyolası kurulacak.geçen pazar günü herşeye hazırlıklı olmak amacıyla kızımızın hastane çantası hazırlandı.Bende kendime bir kaç birşey koydum tabi ki son zamanlarda tekrar gözden geçirilecek.Biraz bizim için ön hazırlık oldu.Zamanla artık fotolarımızı da eklerim.
Bu arada haftasonu Milas'tan dedesi ve babaannesi geliyor.Artık zaman bize dahada hızlı geçicek gibi geliyor.Şimdilik bu kadar... İnşallah bir daha bu kadar arayı çok uzatmam.25 mayıs günü tekrar kontrolümüz var özellikle o tarihi seçtim:))) hoşçakalın