18 Nisan 2010 Pazar

NİCE 19 NİSAN ' LAR....







EN BÜYÜK HAZİNEMSİN…

Bir anda girdin hayatıma…Ve girmenle değiştirmen bir oldu.Hayatıma heyecan ve hareket getirdin.En önemlisi de yaşamama bir anlam kattın.Beklediğim,özlediğim biri var artık,sevdiğim ve sevildiğim biri var... Daha ayrı kalmadan ayrılığın acısını hissettiren,ölümden korktuğum kadar.kaybetmekten korktuğum biri…Hayatımı üzerine kurduğum,yarınları dört gözle beklememe sebep olan biri var…
O kadar benim o kadar bende ki…Seninle yaşamayı seviyorum ben,çünkü beni yaşatan sensin…Bir insanın mutlu olması için ne gerekiyorsa yaptık diyemeyeceğim.Yalnızca kendimiz olduk,böyle sevdik,böyle mutlu olduk…Şart koşmadık,anlaşmalar yapmadık sadece söz verdik….Varlığıma ihtiyaç duyduğun her an kollarım seni sarmaya hazır olacak…Ben soğuklara hiç dayanamam ama seni yalnızlıkta hiç üşütmeyeceğim söz veriyorum…sen Allah’ın bana verdiği en değerli,en güzel, en büyük hazinesin…Daha nice 19 NİSAN’ ları birlikte görmek birlikte yaşlanmak dileğiyle…



Seni senden izinsiz SEVİYORUM.İnat bu yaa!!! HEPTE SEVECEĞİM….



BİTANEN

10 Nisan 2010 Cumartesi

Bizim doktorumuz bir başka...


merhaba...

Kızım beni yine kıpırdamalarıyla uyutmadı ve sabah 06:30 dan beri ayaktayım.Kızımın annanesiyle birlikte dün kü serüvenimizi anlatayım dedim. Bu arada 24 hafta 4 günlük olduk artık.Bu güne özel fotoğrafta koymak istedim.

Yaklaşık 2 yıldır doktorum aynı.Tabi ki doktorumu değiştirme taraftarı da değilim.Ama tavsiye üzerine ist. Silivri Anadolu Hastanesine gitmeye karar verdik. Saat 06:30 da kalktım önce eşimi işe geçirdim,sonra kızımızın komşu annesini uğurladım.Alışmışım her sabah birlikte evden çıkmaya bir tuhaf geldi.Sonra bir yasin-i şerif okudum ve saat 08:30 da düştük ana kız yollara... Neyse 10:15 te randevumuz var. Saatimiz geldi fakat nasıl kalabalık anlatamam.Bizim Çorlu'daki özellerin hiçbiri böyle kalabalık değil, herkes saatinde gelir muayenesini olur.Bende bir heyecan zaten hiç sormayın kızımı özlemişim görmek için ayrı bir heyecanlıyım,acaba bir problemle karşılaşırmıyız diye ayrı bir telaş.Ne kadar da olsa farklı bir göz bakıcaktı bugün kızıma.Neyse herkes doktorun kapısında ayakta yığılmış şekilde bekliyor.Dedim ya ben böyle kalabalık görmedim neyse bu arada seslendiler ve girdim.Aaaa anneme daha sonra deyip kapadılar kapıyı. Bir anne adayı daha var tabi ki benimle birlikte...Bir onun tansiyonunu ölçüyorlar bir benim,bir onu tartıyorlar bir beni,bir ona soruyor doktor bir bana....ben tabi şaşkın şaşkın bakıyorum.Hiç böyle özelde muayene olurmu diye.Ne bileyim ben alışmışım herhalde doktorumuzla muhabbet etmeyi herşeyi rahat rahat sorup öğrenmeyi,onun beni sakin ve sabırlı haliyle dinlemesini ve sorduğum herşeyin açıklamasının vermiş olduğu rahatlıktı galiba beni şaşırtan.Ben zaten soracağım şeyleri unuttum bile.Hepsi aklımdan uçup gitti:))) Neyse diğer bayanı ultrason için içeri aldılar.Bu arada bende kapıyı açıp annemi içeri çağırdım ve oturttum bir yere.Okadar yol gelmiş sırf torununa bakabilmek için.Birde eli boşmu dönsün:))) Sıra bize geldi uzandık hazır bir şekilde bekliyoruz doktor hanımı.Veeee işte canım kızım benim....O an keşke eşimde yanımda olsaydı , kimbilir o da ne çok özlemiştir diye düşünmeden de edemedim.Doktor hanım ciğerlerine, midesine, kalbine,kemik yapısına herşeyine baktı, 750 gr , 30 cm olmuş ve herşey normal dedi.Bu şekilde giderseniz 3.250 olur normal doğum ile alırız dedi.O an çok mutlu oldum.Allahım herşeyin hayırlısını yaşatsın.Eli ayağı düzgün sağlıklı sıhhatli bir şekilde kavuşmamız dileğiyle dedim. Ve ayrıldık oradan.O zaman tekrar karar verdim son ana kadar doktorumuz Şenay hn.'ı bırakmamaya....